برج روشنایی استادیوم آزادی + توضیحات کامل

استادیوم آزادی تهران، به ‌عنوان بزرگترین استادیوم ایران، با معماری خاص و تاریخچه غنی خود شناخته می ‌شود. برج های روشنایی بزرگی در این استادیوم نصب شده اند که وظیفه تامین روشنایی را در طول مسابقات بر عهده دارند. این برج ‌ها امکان برگزاری و تماشای مسابقات در شب را فراهم می کنند و در صورت خرابی حتی یکی از آن ها نمی توان مسابقه را ادامه داد. در این مقاله، به بررسی ویژگی ‌ها، طراحی و سیستم برج ‌های روشنایی استادیوم آزادی می ‌پردازیم.

مشخصات برج روشنایی استادیوم آزادی

برج ‌های روشنایی استادیوم آزادی به صورتی طراحی شده ‌اند که نور یکنواخت و قدرتمندی را در سراسر زمین چمن فراهم می کنند. این برج ‌ها در چهار گوشه استادیوم قرار دارند. این طراحی در بسیاری از استادیوم ‌های بزرگ دنیا دیده می شود و مزیت آن نورپردازی یکنواخت از زوایای مختلف است. ارتفاع این برج ‌ها به‌ طور معمول بین ۳۰ تا ۵۰ متر است. این ارتفاع به پروژکتورها اجازه می ‌دهد تا نور را به ‌صورت متمرکز و بدون ایجاد سایه ‌های مزاحم بر روی زمین استادیوم پخش کنند.

• تعداد و محل نصب: این ورزشگاه دارای چهار برج روشنایی بزرگ است که در چهار گوشه زمین قرار گرفته ‌اند تا نور به صورت یکنواخت توزیع شود.
• ارتفاع: اطلاعات دقیقی از ارتفاع برج های روشنایی استادیوم آزادی وجود ندارد، اما معمولا این سازه ها چیزی حدود ۳۰ تا ۵۰ متر ارتفاع دارند. این ارتفاع موجب می شود نور به خوبی به تمام بخش ‌های زمین برسد.
• نوع پروژکتورها: برج های روشنایی این ورزشگاه از لامپ ‌های گازی متال هالید استفاده می‌ کنند که شدت نور بالایی دارند، اما مشکلات خاص خود را هم دارند و برای استفاده های مدرن چندان مناسب نیستند.
• میزان روشنایی: میزان روشنایی مورد نیاز برای استادیوم ‌های حرفه ‌ای فوتبال، بر اساس استانداردهای بین ‌المللی مانند FIFA و AFC، بین ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ لوکس است تا تصاویر تلویزیونی با کیفیت HD به‌ خوبی ضبط شوند. برج های روشنایی استادیوم آزادی به دلیل فناوری قدیمی، انعطاف ‌پذیری کمتری نسبت به سیستم ‌های مدرن LED دارند.

طراحی برج روشنایی استادیوم آزادی و متریال ساخت آن

برج ‌های روشنایی استادیوم آزادی از فولاد گالوانیزه با طراحی فلزی مشبک ساخته شده ‌اند که باعث کاهش فشار باد و افزایش دوام سازه می‌ شود. پایه ‌های این برج ها روی فونداسیون بتنی مستحکم قرار دارد تا در برابر لرزش‌ ها و شرایط سخت جوی مقاوم باشند. این طراحی نیاز به نگهداری منظم را تا حد زیادی کاهش می دهد.

برج‌ روشنایی استادیوم آزادی دارای طراحی چند وجهی است و با پوشش گالوانیزه گرم محافظت می شود. گالوانیزه گرم از برج های روشنایی در برابر خوردگی و زنگ زدگی محافظت می کند. فرایند گالوانیزه کردن، دوام سازه را در شرایط آب ‌و هوایی مختلف مانند بادهای شدید، باران و سایر عوامل طبیعی افزایش می دهد.

برج‌ های روشنایی این ورزشگاه دارای طراحی فلزی مشبک هستند. این نوع طراحی به دلیل ویژگی ‌های خاص خود در بسیاری از پروژه‌ های مهندسی مانند برج های روشنایی استادیومی، دکل ‌های انتقال نیرو و برج ‌های مخابراتی به کار می رود. ساختار فلزی مشبک در واقع یک چارچوب فلزی سبک و مقاوم است که از اجزای فولادی به شکل مثلث‌ ها و شبکه ‌های هندسی تشکیل می شود. این نوع سازه شامل میله ‌ها یا پروفیل ‌های فولادی است که با استفاده از جوشکاری صنعتی یا پیچ و مهره ‌های مقاوم به یکدیگر متصل می‌ شوند.

یکی از مهمترین دلایل استفاده از این طراحی، مقاومت کافی در برابر بادهای شدید است. برج‌ های استادیوم آزادی در یک فضای باز و بدون مانع قرار دارند، بنابراین وزش باد تاثیر مستقیمی روی آن ‌ها دارد. طراح مشبک به باد اجازه می دهد از میان اجزای فلزی عبور کرده و در نتیجه نیروی کمتری به سازه وارد شود. این ویژگی پایداری برج روشنایی را افزایش داده و احتمال خم شدن یا شکستگی آن را کاهش می‌ دهد.

مشکلات و چالش ‌های سیستم روشنایی استادیوم آزادی

برج ‌های روشنایی استادیوم آزادی، با وجود عملکرد قابل قبول در سال‌ های گذشته، به دلیل فناوری قدیمی و طراحی سنتی، با مشکلاتی مواجه هستند که بر کیفیت مسابقات، تجربه تماشاگران و هزینه ‌های نگهداری تاثیر می‌ گذارد. بعضی از این چالش‌ ها عبارت هستند از مصرف بالای انرژی، زمان راه ‌اندازی طولانی، خرابی ‌های مکرر، افت کیفیت نور، دشواری در تعمیر و تاثیر منفی بر پخش تلویزیونی.

• مصرف انرژی بالا: لامپ های گازی متال هالید که در برج ‌های روشنایی ورزشگاه آزادی استفاده می ‌شوند، انرژی زیادی مصرف می ‌کنند. این فناوری نسبت به فناوری های جدیدتر مانند LED، بهره ‌وری پایین ‌تری دارد و مقدار زیادی از انرژی ورودی را به گرما تبدیل می ‌کند.
• زمان راه ‌اندازی طولانی و تاخیر در روشن شدن: یکی از بزرگترین مشکلات برج ‌های روشنایی ورزشگاه آزادی، زمان طولانی مورد نیاز برای رسیدن به حداکثر روشنایی است. چرا که لامپ ‌های گازی پس از روشن شدن اولیه، حدود ۱۵ تا ۳۰ دقیقه زمان نیاز دارند تا به شدت نوری کامل خود برسند. اگر در طول مسابقه خاموشی یا افت ولتاژ رخ دهد، راه‌ اندازی مجدد لامپ ‌ها مشکل‌ ساز خواهد بود.
• دشواری در تعمیر و نگهداری: برج ‌های روشنایی استادیوم آزادی دارای ارتفاع زیاد و ساختار فلزی مشبک هستند. دسترسی به نورافکن های نصب ‌شده در بالای برج ‌ها دشوار است و نیاز به تجهیزات بالابر مخصوص دارد. تعویض و تعمیر لامپ‌ های متال هالید دشوارتر است، چرا که این لامپ‌ ها به ترانسفورماتورهای مخصوص و قطعاتی نیاز دارند که عمر محدودی دارند.
• آلودگی نوری و تاثیر بر محیط اطراف: نور ساطع‌ شده از برج‌ های استادیوم به دلیل قدیمی بودن فناوری لامپ ‌ها، تا حد زیادی به اطراف هدر می ‌رود. این موضوع باعث آلودگی نوری و روشن شدن محیط ‌های اطراف ورزشگاه می ‌شود.

جمع بندی

برج روشنایی استادیوم آزادی با وجود عملکرد قابل قبول، به دلیل مصرف بالای انرژی، تاخیر در راه‌ اندازی و خرابی ‌های مکرر، نیاز به بروزرسانی دارد. بهترین راه‌ حل، جایگزینی سیستم روشنایی این ورزشگاه با پروژکتورهای LED مدرن است که علاوه بر کاهش هزینه‌ ها، کیفیت نورپردازی و تجربه تماشاگران را بهبود می‌ بخشند. اجرای این تغییرات می ‌تواند استادیوم آزادی را به سطح استانداردهای جهانی نزدیک‌ تر کند و مشکلات فعلی را به حداقل برساند.